شبکه‌ای پیچیده، متشکل از گیت‌های منطقی با ارتباطات تصادفی، می‌تواند شرایطی را به وجود آورد که مانعی بر سر راه هکرها باشد.
همیشه آشوب و بی نظمی چیز بدی نیست. در رابطه با تراشه‌های دارای قابلیت برنامه‌نویسی، آشوب را می‌توان مهار کرد و از آن برای ساخت یک تعیین کننده‌ی هویت دیجیتالی منحصر به فرد استفاده کرد. به عنوان یک اثر انگشت به آن نگاه کنید. فقط این بار به جای حلقه‌ها و پیچش‌های منحصر به فرد روی پوست انسان، تغییرات فیزیکی منحصر به فرد موجود در تراشه‌های سیلیکونی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این تفاوت‌های جزئی، معمولا در سطح اتوماتیک حتی اگر تراشه‌ها همراه با هم تولید شده باشند هم اتفاق می‌افتد. این تفاوت‌های فیزیکی جزئی به وسیله‌ی یک تکنولوژی به نام” تابع‌های غیر قابل تکثیر فیزیکی – Physically Unclonable Functions (PUFs)” می‌توانند تقویت شوند و یک امضا را که برای یک تراشه‌ی خاص منحصر به فرد است تولید کنند.
به تازگی، یک تیم دانشمندان از دانشگاه ایالت اوهایو، روشی برای استفاده کردن از PUFها ارائه دادند به نحوی که پراستقامت‌ترین هکرها را نیز ناامید می‌کند.
سرپرست تحقیقات Noeloikeau Charlot می‌گوید: کاری که ما در زمینه ای که آن را تابع‌های غیرقابل تکثیر فیزیکی قوی می‌نامند انجام داده‌ایم این است که به خاطر اینکه تعداد بسیار زیادی اثرانگشت وجود دارند، حتی اگر هکرها به دستگاه شما دسترسی داشته باشد، برای اینکه بتوانند تمام حالت‌های ممکن را ذخیره کنند، برای آن‌ها زمان بسیار طولانی‌ای، حتی طولانی‌تر از عمر جهان طول خواهد کشید. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به لینک زیر که مرجع اصلی این خبر است مراجعه کنید:
https://spectrum.ieee.org/tech-talk/computing/hardware/chaos-programmable-chips-secure
